Seni seviyorum ama söyleyemiyorum, Her sabah seni görmek için çalıştığın yere geliyorum, her şeyi bırakıp sadece seni görebilmek için, sen beni görüyorsun ama bana bakarken sadece bir müşteri gözüyle bakıyorsun, sen gözünü gezdirirken göz göze geliyoruz, işte o zaman benim içimde bir heyecan, ne bilim işte beklide bir korku… evden her çıktığımda, bu sefer diyorum kendime, bu sefer söyleyeceğim… kendimi buna odaklıyorum, ve yanına geliyorum, tam söyleyeceğim zaman içimdeki ses...
Konu: sonum olsa bile... 
Cuma Tem. 17, 2009 9:02 am